Stare Miasto w Poznaniu
DLACZEGO OPRACOWUJEMY NOWY PLAN?
Niemal cały obszar projektu planu objęty jest już obowiązującymi planami. Sporządzane one były na przestrzeni wielu lat. Najstarszy plan "Obszar Staromiejski" w Poznaniu uchwalony został w 2002 r. Przez 20 lat obowiązywania miejscowych planów wiele z ich zapisów stało się niespójnych i niezgodnych z aktualnym brzmieniem przepisów ustaw i rozporządzeń.
Równocześnie w ciągu tych 20 lat Samorząd Miasta Poznania przyjął szereg dokumentów o charakterze strategicznym i planistycznym (np. "Park Kulturowy Stare Miasto"), które formułują nowe wyzwania dla ochrony dziedzictwa kulturowego, kształtowania przestrzeni publicznych czy zachowania i kreowania terenów zieleni.
Jednym z najważniejszych celów planistycznych przygotowywanego projektu planu jest zatem uspójnienie i uaktualnienie przepisów dotychczas obowiązujących oraz wprowadzenie nowych, dotychczas niezdefiniowanych, kierunków zmian urbanistycznych.
PÓŁNOCNE PLANTY STAREGO MIASTA
Głównym założeniem projekt mpzp "Stare Miasto" w Poznaniu jest ochrona istniejących terenów zieleni i drzew. Teren objęty planem jest ubogi w warstwę przyrodniczą, stąd duża dbałość o nią na etapie rozpoznania zasobów oraz dążenie do wyznaczenia nowych terenów zieleni.
Projekt nowego planu wprowadza idee realizacji Północnych Plant Starego Miasta, które śladem dawnych murów miejskich od Osady Św. Gotarda do Wzgórza Zamkowego podkreślą historyczny charakter tego obszaru oraz zbudują nową wartość urbanistyczną, architektoniczną oraz turystyczną. Idea ta łączy potrzebę domknięcia obszaru Starego Miasta od północy (oraz możliwość realizacji nowych budynków na niezabudowanych nieruchomościach wzdłuż południowej krawędzi ul. Stawnej.
Projekt ustala niemal 30 tys. m2 terenów zieleni publicznej. Tę formę zieleni uzupełnia zieleń w przestrzeniach prywatnych, najczęściej stanowiąca kompozycję zagospodarowania dziedzińców i wnętrz kwartałów zabudowy.
ZABYTKI
Obszar objęty sporządzeniem projektu planu to teren o najważniejszych nawarstwieniach historycznych w Poznaniu. Uwarunkowania te zostały w ramach prac planistycznych przeanalizowane i, we współpracy z biurem Miejskiego Konsekratora Zabytków, wprowadzono do projektu planu ustalenia ochrony zabytków, ale też odpowiedniej ich ekspozycji.
Projekt planu wskazuje przebieg dawnych murów miejskich i dedykuje tej przestrzeni specjalne zapisy i ustalenia, mające na celu zarówno ochronę pozostałości muru jak i zasady ich wyeksponowania poprzez zróżnicowanie materiałów posadzki lub gatunków roślin.
KOMPOZYCJA URBANISTYCZNA
Kompozycja urbanistyczna Starego Miasta w Poznaniu, czyli położenie i wzajemne relacje budynków i obiektów małej architektury uznano za jeden z podstawowych walorów przestrzeni staromiejskiej. Projekt planu wyróżnia utrwalone historycznie formy małej architektury, które wymagają zachowania i restauracji. Są to pomniki, fontanny, rzeźby, podcienia i dziedzińce. Ważne dla zachowania kompozycji są również podkreślane w projekcie osie i otwarcia widokowe, akcenty architektoniczno-urbanistyczne czy dominanty urbanistyczne.
Wszystkie te elementy, ze względu na ich znaczenie dla identyfikacji miejsca oraz zachowania niepowtarzalności starówki poznańskiej zostały w planie wskazane i objęte ochroną.
OBSZARY SZCZEGÓŁOWYCH ANALIZ URBANISTYCZNYCH
Projekt mpzp, ze względu na wyjątkową wartość terenu, jego złożone uwarunkowania i historię, wymagał dla wybranych fragmentów szczególnego sposobu projektowania przestrzeni. Zbadano i przeanalizowano wiele wariantów, budowano modele przestrzenne oraz oceniano ich wpływ na historyczną tkankę Starego Miasta. W ramach prac nad planem wyodrębniono 7 takich obszarów, które wymagają przekształcenia lub realizacji nowych form urbanistycznych i architektonicznych. Są to: Osada Św. Gotarda, obszar wokół dawnej synagogi, ślad murów miejskich, Wzgórze Zamkowe, obszar wokół ul. Koziej, przestrzeń publiczna za poznańska Farą oraz Plac Kolegiacki.